Je kunt natuurlijk gewoon gerookte mout kopen bij de bekende handelaren in brouwbenodigdheden. Doordat ik een goede vriend heb die regelmatig zelf allemaal lekkere dingen rookt, ben ik er achter gekomen dat zelfgerookte mout toch anders smaakt. En dat is onderscheidend!
Ik brouwde er eerder al een Smokey Rye Pale Ale mee, geïnspireerd door de Smoked Rye IPA van Emelisse. Deze viel in goede aarde bij de mensen die rookmout in een biertje kunnen waarderen. Want: you either love it, or you hate it. Ook al ben ik er heilig van overtuigd dat je het kunt leren waarderen, vaak is dit toch het geval met rookmout.
Het mooie van de rooktechniek is, dat de mout niet verkleurd omdat het allemaal bij redelijke lage temperatuur gebeurt. Koudgerookt dus, voor ongeveer een uur. Je kunt de rookmout dus ook goed gebruiken in lichter gekleurde bieren zoals pale ales.
Vandaag heeft mijn goede vriend Johan opnieuw 2 kilo pilsmout gerookt op eikensnippers. Er komen dus weer smokey beers op de brouwkalender! Ik denk aan een tweede brouw van de Smokey Rye Pale Ale èn een mooie donkere rookbock of Smokey Old Ale voor het najaar. Je hebt namelijk niet heel veel rookmout nodig om een mooie smokey-toets in je bier te krijgen. In mijn Smokey Rye Pale Ale gebruikte ik zo’n 10% van de stort.
Ik heb de rookmout deze keer echter wel gevacumeerd, want de rooksmaak neemt met de tijd wel af. Ik hoop dat verlies op deze manier te kunnen beperken.
